เสียงแจ้วๆพาสงสัยว่า อะไรเคลื่อนไหวอยู่หลังบ้าน พอเปิดประตูไปเท่านั้น ก็ตาสบตากับหนุ่มตัวน้อยหน้ามล แก้มแดงแจ๊ดยืนคลุกหิมะเล่นอยู่โดยไม่ยี่หละกับความเย็นแต่อย่างใด เราพยายามสื่อสารถึงกันพอสมควร พูดกันคนละภาษาแต่เข้าใจกันทางรอยยิ้มมากกว่าซะนั่น คาดเดาว่าเจ้าตัวน้อยเองก็ยังพูดไม่ได้เป็นภาษามากนัก แต่ก็พยายามฝีก มีมนุษย์สัมพันธ์อย่างดี เอ๊ะ...หรือว่าเจ้าหมอนี่คิดตีท้ายหลังบ้านตั้งแต่เด็ก โชคดีที่เรายังไม่มีลูกสาวนะ รอหน่อยนะเจ้าหนู!
1 comment:
งี้ต้องรีบมีลูกสาวแล้วสินะ อิอิ
Post a Comment