Thursday, December 29, 2011

ดินแดนทุ่งน้ำแข็งปุยๆ

ความขาวสงบอีกครั้งกับที่นี่ ทุกครั้งที่เยือนยังคงความคิดถึงเก่าๆที่ต้อนรับด้วยความน่ารักและอบอุ่นได้เหมือนเดิม เราเดินรอบๆกับสถานที่นี้อีก เพื่อเก็บเกี่ยวเสน่ห์เดิมๆที่อาจลืมๆไปบ้างให้กลับมาได้เก็บไว้ในใจอีกและอีก และอีก....

มีความน่ารักเล็กๆรายล้อมกับหมู่บ้านที่นี่ รายละเอียดน้อยๆที่เก็บซ่อนตัวแบบเงียบๆ ให้เอาได้ใส่ใจสังเกตและจดจำได้ หากเราไม่ได้มองข้ามเลยไปในภาพทิวทัศน์กว้างๆที่ชวนเชิญสายตาเราอย่างที่ยั่วยวนสวยงามเช่นเคย

ครั้งนี้ขอเก็บเรื่องราวเล็กๆมาประดับติดไว้ในบล็อกให้ได้จดจำสักหน่อย
ทุกเกล็ดของหิมะ ที่เกาะคลุมสิ่งต่างๆรอบตัวในตอนนี้ เหมือนกับจะบอกว่า ไม่มีอาภรณ์สีขาวชนิดไหนที่ปกคลุมสิ่งต่างๆอย่างเป็นธรรมชาติและสวยงามได้เช่นนี้

เรามาสังเกตอาภรณ์สีขาวสกาวนี้กันดีกว่า...




































Monday, January 17, 2011

ยกขบวนยั่วน้ำลาย

เมื่อวานได้ปลาจากน้องใจดีคนหนี่งมา เลยได้โอกาสจับปั่นจับปรุงทำทอดมันปลา ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้ตัวเองจะทำทอดมันปลากินเองได้ แล้วก็ต้องประหลาดใจตัวเองอีกหลายอย่างที่หลายเมนูที่เคยได้ทำไปแล้ว ไม่ใช่ด้วยความอยากโชว์ฝีมือแต่ด้วยความอยากกินและคิดถึงอาหารไทยมากว่า เพราะสนนราคาอาหารไทยที่นี่ถ้าอยากกินที่ร้านอาหารทุกมื้อละเกรงใจกระเป๋าสตางค์ ต้องลงมือเอง จะถูกใจเรา ถูกปากเราที่สุด งานนี้ตำราทำอาหารเล่มใหญ่ก็ไม่หนี ตำราออนไลน์ที่มีผุ้คนใจดีมากมาย โพสไว้และบอกสูตร แต่ด้วยความที่อยากกินรสไหนก็ใส่รสนั้นก็เลยไม่เคยใช้วิธีชั่งตวงวัดกับเขาเลย ทำแบบอารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่ซะมากกว่า ผลออกมาแต่ละครั้งก็แบบว่าพอประล่อมประแล่มพอหายอยากหายคิดถึง

ภาพข้างล่างก็เป็นการโชว์ออฟด้วยภาพเท่านั้นนะและสารภาพว่าดูแต่รูป ห้ามชิม เพราะสิ่งทีท่านเห็นมันอาจเป็นภาพลวงตา ก็คงได้พอแค่เป็นอาหารตาแล้วกัน ถ้าอาหารปากพี่น้องที่ไทยไปตามร้านข้างทางดีกว่าฝีมือแม้ครัวที่ไทยหนะขอบอก สุดยอดอยู่แล้ว...

เริ่มโชว์ออฟด้วย...
ราดหน้ามักกะโรนี : ตอนนั้นย้ายมาใหม่ๆไม่รุ้ว่าหาซื้อเส้นก๋วยเตี๋ยวกันที่ไหน เห็นห่อมักกะโรนีก็คว้ามาซะเลย




น้ำตกหมู : เชื่อมะว่า ราคาของผักชีฝรั่งหนะแพงกว่าเนื้อหมูที่นี่อีก



ไข่ตุ๋น : ที่เห็นเนื้อเนียนละมุนนั้น ไม่ใช่เพราะฝีมือดีหรอกนะ แค่ยังแปลกใจตัวเองอยู่ว่า ทำไมมันเนียนได้ ก็ขอยกความดีให้แม่ไก่ที่นี่แล้วกัน ที่ไข่ออกมาได้ดีทำไข่ตุ๋นแล้วเนี๊ยนเนียน




ข้าวอบกุนเชียง : กุนเชียงแม่ส่งมา


ไข่พะโล้ : โล้นานไปหน่อย ดำซะ



ลาบแซลม่อน : อันนี้ได้ยินมาจากน้องจ๋าที่ไทยพูดถึงลาบแซลม่อนร้านหนี่ง เลยจุดประกาย ซื้อมาสักชิ้นบรรเลงเอง ภาพที่เห็นนี่ พอชิมไปหนี่งคำ รู้สึกว่าปลามันลวกน้อยไปหน่อย เลยแบบว่าสุกไม่ได้ที่ ไม่รุ้ทำไงจับเ้ข้าไมโครเวฟใหม่ทั้งจานที่ ปรากฏว่า .... (คิดเองนะ)


แกงเขียวหวาน : ถ้วยแรกในชีวิตที่ทำเอง


ปิดท้ายของคาวด้วย
คาลิฟอร์เนีย มากิ : วันที่สัญชาติญี่ปุ่นเข้าสิง ม้วนเสียไปหลายอันจนสาหร่ายหมดเลยมีโชว์ได้ไม่เต็มจาน



คุ้กกี้ข้าวโอ๊ต : อันนี้ texture ไม่ได้ แต่รสชาติ ไม่เลว(ตามสูตหนังสือเลยออกมาดี)




กล้วยหอมทอดแผ่วๆบนกะทะ : อันนี้ ลองทำ แล้วราดด้วยน้ำตาลทรายแดง พร้อมราดนมสด หวาน...มันส์...



เค้กเฟร้นช์ช็อกโกแลต : อันนี้ฝีืมือคนข้างตัว ขอบอกว่า ขมอมหวาน... สุดยอด



จากนี้ เป็นแกลเลอรี่ที่เก็บมาช่วงตะเวณกินตามที่ต่างๆ.... งามทั้งหน้าตาและรสชาติจริงๆ...




ตบท้าย ช็อกโกแลตร้อนสักถ้วย...


อิ่มยัง ? หรือว่าหิวหว่า ?
งั้นก็หาของรองท้องกันเองนะจ๊ะ อัพภาพไปก็แบบว่า กลืนน้ำลายไป เฮ้อ...
ไปทำกับข้าวมื้อเย็นก่อนนะ

กินไรดี...(คิดเอง)